Çocuklarda Sınırlar 

Sınırları, çocuğunuzun güvenliği ve gelişimi için neleri yapıp neleri yapamayacağını ona öğreten çizgiler olarak düşünebilirsiniz.

Sınır Koymaya Neden İhtiyaç Duyarız?

Çocuklar doğdukları ilk andan itibaren oldukça konforlu bir yaşam sürerler.Genellikle pek çok ihtiyaçları ebeveynleri tarafından karşılanır.

Çocuk, kendini rahat hissettiği, çok sevildiğini ve değer gördüğünü bildiği, sınırların olmadığı bir ortamda, yaşamın getirmiş olduğu gereklilikleri yerine getirmek istemez. Bunları deneyimleyerek öğrenmek ister. Sınırları belirsiz olan deneyimleme her zaman olumlu ve zararsız şekilde sonuçlanmayabilir, o yüzden çocuklara daha güvenli ve çerçeveli bir alan yaratırız. Bu alan içerisinde deneyimlerinin sonucu olumlu da olsa olumsuz da olsa sonuçla daha zararsız bir şekilde yüzleşir.

EBEVEYN TUTUMLARI

•Ebeveynler çocuklarına sınır öğretirken Cezacı/Otokratik, Yumuşak ve Demokratik yaklaşımlardan birini kullanırlar.

•Cezacı Yaklaşım

•Kazanan-kaybeden yöntemine göre sorun çözer.

•Sert ama saygılı değildir.

•Doğru-yanlış, iyi-kötü, suçlu-suçsuz kavramları vardır.

•İstenmeyen davranışı durdurur ama bağımsız problem çözmeyi, sorumluluk almayı ve otokontrolü desteklemez.

 Yumuşak Yaklaşım

• Kazanan-kaybeden yöntemine göre sorun çözer.

• Saygılı ama sert değildir.

• Sınırları olmayan bir özgürlük tanır.

• Yanlış davranışı durduramaz.

• Çocuğa, kurallara ya da otoriteye saygı duymayı öğretemez.

• Çocuklar sürekli yöntem değiştirilerek ikna edilmeye çalışılır.

• Çocukların davranışlarının sonucuna katlanmalarına engel olarak öğrenmelerine de engel olur.

• nme fırsatlarını yok eder.

Demokratik Yaklaşım

• Kazanan-kazanan yöntemine göre sorun çözer.

• Sertlik ve saygı arasında bir denge vardır.

• Yanlış davranışı durdurur, sorumluluk öğretir ve onaylanan davranışlarla ilgili kuralları net bir şekilde iletir.

• Aşırı geniş ya da aşırı kısıtlayıcı değildir.

• İşbirlikçidir, düşmanca değildir.

• Çocuğun eğitimini hedef alır.

Nasıl Sınır Koyabiliriz?

Sınır koyarken benimseyeceğimiz en doğru yaklaşım biçimi Demokratik Yaklaşımdır.

Sınırlar oldukça kısa, az sayıda ve net olmalıdır.

Çocuğun yaşına ve içinde bulunduğu gelişim dönemine uygun olmalıdır.

Sınırlar tutarlı bir şekilde uygulanmalıdır. Çocuğumuzun evde yalnızca 1 saat ekrana bakmasına izin verirken, dışarda bunu saatlerce yapmasına göz yummak çocuğun kafasının karışmasına ve sınırların önemini yitirmesine sebep olur. Anne babanın kendi içinde tutarlı olması da oldukça önemlidir. Ebeveynlerden biri evet derken diğerinin hayır demesi oldukça yanlış bir tutumdur.

Çocuğu tehdit etmek yerine olayın sonuçlarından haberdar etmek gerekir. (Örn.‘‘ona vurmayı bırakmazsan seni öğretmenine şikayet ederim’’, demek yerine bedele odaklamak, ‘‘ona vurmayı bırakmazsan, onu elinden almak zorunda kalırım’’)

Sınır koyarken odaklanmamız gereken kişi çocuktur,sorumluluk çocuktadır, o yüzden ‘‘biz’’ kelimesini kullanmıyoruz. (Örn.‘‘Biz onu yere vurmuyoruz’’ değil, ‘’O yere vurmak için değil’’, diyoruz.)

Başlangıçta ne kadar net mesajlar verilirse verilsin çocuklar ebeveynlerinin sınırlarını zorlayacaktır. Tutarlı ve istikrarlı olmak gerekir.